– श्रेष्ठ सत्य
सबैले ठान्न थाले आफैंलाई नरेश, प्रभु ।
भताभुङ्ग, लथालिङ्ग भयो मेरो देश, प्रभु ।।
कुर्शी – कपर्दी खेलमै नेताहरु व्यस्त भए,
राजनीतिलाई बनाए जुवा र चेस, प्रभु ।
नियम र कानून भन्ने कहाँ छ र खै यहाँ ?
हत्याराहरुकै छ मोजमस्ती र यश, प्रभु ।
एकता र विश्वासका कुराहरु कहाँ गए ?
आफू, आफूबीचै धेरै इष्र्या अनि द्वेष, प्रभु ।
गर्न अझै पनि सकिन्छ सबै हामी जाग्यौं भने,
देशप्रेमीले कदापि खाँदैनन् हरेश, प्रभु ।
एक भए सबै हामी सच्चा देशप्रेमीहरु,
देशमा धमिरा कोही रहँदैनन् शेष, प्रभु ।
अबेर कति नगरी कम्मर कसे सबैले
बनाउन सकिन्छ नेपाल धेरै वेश, प्रभु ।
दोलखा, नेपाल
हाल, बेलायत ।
